25.9.06
In de Banlieue van Parijs
Ik ben in Parijs. Vooral omdat ik zojuist weer eens de familie van Laetitia (mijn vriendin) heb bezocht in Normandië. Maar ik heb dit keer ook een dag genomen om te gaan kijken in enkele voorsteden van Parijs, die vorig jaar negatief in het nieuws waren vanwege de rellen met jongeren en de brandende auto's.Precies tijdens mijn bezoek, vorige week, was een brief uitgelekt van de préfet van het 93e departement naar de minister van Binnenlandse Zaken, Nicolas Sarkozy (tevens belangrijkste presidentskandidaat namens centrum-rechts). Een 'cri d' alarme', waarin hij schrijft dat de politiemacht in de Parijse Banlieue te klein is, de agenten te jong en onervaren zijn en er bovendien vaak maandenlang vacatures onvervuld blijven. Enkele jaren terug heeft diezelfde Sarkozy het systeem van ' police de proximité' (buurtagenten) afgeschaft en vervangen door een soort van snel actieteam dat reageert op ongeregeldheden.
In Sarcelles, een stadje van 60.000 inwoners in het 93e departement, ten noorden van Parijs, word ik rondgeleid door Nassil Koskossy, een ambtenaar die is geboren in Sarcelles en alle ontwikkelingen heeft meegemaakt en ondervonden. Hij laat me de betonnen kolossen zien waarin duizenden immigranten onder slechte omstandigheden wonen. Na de oorlog heeft de staat deze stad van A tot Z in korte tijd neergezet, nu is het verpauperd en de overmacht aan sociale huurappartementen doet de locale economie ook geen goed. Naast het feit dat Nassil gezegend is met een ongekend positivisme, valt ook mij op dat een beruchte voorstad als Sarcelles er in het echt lang niet zo hopeloos uitziet als je zou denken. Het is er bijvoorbeeld enorm groen en het valt me op dat mensen elkaar begroeten. Ook Nassil geeft toe dat hij liever weer een buurtagent zou zien op straat. ' De politie heeft haar gezicht verloren'.
Enkele uren later zit ik aan tafel bij de 'Chef du Cabinet' van de burgemeester van Drancy, een voorstad die ongeveer tien kilometer verderop ligt. Ook hij klaagt over de onervarenheid van de politieagenten, en over het gemak waarmee het 'racaille' (rotjongens) zelfs na een bezoek aan de rechter na enkele uren alweer op straat loopt. Drancy is, met slechts enkele cités (wijken vol lelijke betonnen flats), nog best een stadje met potentie. In enkele opzichten zelfs vergelijkbaar met De Baarsjes. Het centrumrechtse gemeentebestuur heeft enkele jaren terug besloten om op strategische plekken in winkelstraten de shoarmazaken op te kopen en een andere bestemming te geven. Op sommige plekken zijn 'zones franches' ingesteld, waar nieuwe ondernemers de eerste vijf jaar geen belasting hoeven te betalen. Ook zijn er talloze initiatieven om jongeren aan een baan of stage te brengen. De levendigheid en aantrekkelijkheid wordt bevorderd door een onlangs weer door de gemeente geopende bioscoop, en door goedkope 'oefenvoorstellingen' van theatergezelschappen die daarna in Parijs hun optredens hebben.
