10.9.06

 

Voor de klas in de As Siddieq school


Als raadslid ben ik benaderd om een korte gastles te verzorgen over de Kidspas, een leuk boekje met daarin een overzicht van activiteiten en kortingen op het lidmaatschap van verenigingen voor kinderen in Amsterdam-West.

Samen met twee medewerkers van het stadsdeel ga ik naar de As Siddieq school. Deze islamitische basisschool is nog niet zo heel lang geleden negatief in het nieuws geweest, omdat de school de integratie van haar leerlingen zou bemoeilijken. Leerlingen zouden geïsoleerd raken van de Nederlandse samenleving. In het boekje ‘Haram’ uitte een ex-medewerker kritiek op de school en dat leverde zelfs Kamervragen op.

Inmiddels wordt de As Siddieq nog steeds goed gevolgd door de onderwijsinspectie. De school heeft tijdens de negatieve berichtgeving trouwens altijd een goed contact onderhouden met onze toenmalige onderwijswethouder Mirjam Smeels. De school heeft sindsdien grote stappen gemaakt in positieve zin en wil nu graag een voorbeeld zijn op het gebied van burgerschap en onderwijs over normen en waarden.

Kortom: voldoende redenen om zelf eens langs te gaan. We worden vriendelijk begroet door directeur Joyce Strijk en adjunct Orlanda Sordam. Gelukkig wist ik al dat de vrouwen op de As Siddieq mij als man niet de hand schudden. Ideaal is het niet, maar ik snap nog steeds niet waarom Verdonk hier ooit zo’n probleem van maakte. Soms moet je dit soort kleine dingen voor lief nemen om in contact te komen, toch?

Voor een groep 8 met alleen jongens (de school kent geen gemengde klassen meer vanaf groep 6) vertellen we over de Kidspas en delen deze ook uit. Hoewel ik een klein beetje zenuwachtig ben om voor de klas te staan -het is toch de eerste keer- blijken de jongetjes allemaal keurige leerlingen te zijn. Op de vraag of ze al iets doen in hun vrije tijd, steken sommige jongens verlegen hun vinger op: “Kickboksen meester. Karate. Tafeltennissen. Voetballen. Ook karate meneer”. Na het doorlezen van het boekje zijn er zelfs kinderen die enthousiast zijn over mozaïek, knutselen en dammen. Ik ben benieuwd of het er echt van gaat komen. We leggen de kinderen in ieder geval uit dat ze dit eerst eens met hun ouders moeten bespreken, omdat zo’n lidmaatschap natuurlijk wel geld kost.

Na de les krijgen we een rondleiding door het hele schoolgebouw en nemen we een kijkje in álle klassen, tot aan de echte kleintjes in de Voorschool toe. Het is goed om te zien dat de As Siddieq weliswaar een bijzondere grondslag heeft, maar verder oogt als een gewone, gezellige school die niks te verbergen heeft. De gangen hangen vol met tekeningen en teksten van de kinderen over onderwerpen als vrijheid van meningsuiting, elkaar lief hebben en discriminatie. Ik kom er graag nog eens terug!

Comments: Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?