28.9.07
De prinsjes van de Chassébuurt
Niet te geloven, waar het NOS journaal vandaag mee kwam. Boze jongeren in De Baarsjes sturen een brief naar de stadsdeelvoorzitter om hem een ultimatum te stellen. Binnen een maand moet hij De Combinatie, de organisatie die het jongerenwerk verzorgt, ‘eruit gooien’. Het nieuwe buurtcentrum Club Rainbow in de Chassébuurt is bovendien ‘te Surinaams’ en de jongeren zijn niet bereid om een pasje te laten maken.
Begrijpt u het nog? Jongeren die rondhangen, bewoners intimideren, ruiten ingooien en in portieken pissen. Díe jongeren eisen nu van het stadsdeel een ander jongerenbeleid. En stappen bovendien naar de media. De wereld op zijn kop! “De stadsdeelvoorzitter weet wie we zijn en waar we wonen, waarom dan die pasjes?”, zegt een van de jongens stoer in de camera. In mijn ogen moet zo’n jongen zich rot schamen, juist omdát het stadsdeel weet waar ie woont.
Het jongerenwerk in De Baarsjes kan ongetwijfeld beter. Maar laten we wel wezen: er is genoeg te doen voor jongeren. Professionals worden hier ingehuurd om de probleemjongeren ‘bezig te houden’ met sport, kunst en cultuur en allerlei andere activiteiten. Bovendien: bestond er ook niet zoiets als huiswerk of een bijbaantje? Voetballen op een plein? Of roep ik nu iets heel vreemds?
Club Rainbow is juist bedoeld als een plek waar jongeren actief bezig zijn met elkaar en niet alleen maar hangen. En om zicht te hebben op wie er komen, zijn er huisregels. Onderzoek heeft allang uitgewezen dat de traditionele jeugdhonken niet werken. Groepen jongeren gaan zo’n honk als een verworven recht zien waar anderen geen aanspraak op kunnen maken. En dan is het natuurlijk even schrikken voor onze prominente Chasséjongeren, als anderen blijkbaar wel een pasje hebben en met plezier gebruik maken van het centrum.
Nee, het grootste drama vind ik dat er zoveel jongeren zijn in De Baarsjes die géén ruiten ingooien, niemand intimideren, geen problemen hebben met regels en geen grote bek opzetten tegen de politie. Juist die jongeren kunnen af en toe wat stimulans gebruiken in de goede richting, zodat ze meer uit zichzelf kunnen halen. Maar helaas voor hen, de professionals hebben hun handen vol aan de prinsjes van de Chassébuurt….
Geef die raddraaiers dus niet hun zin, maar probeer ze –voor hun eigen bestwil- met de echte wereld kennis te laten maken. Met straatcoaches, actief aanspreken van ouders en hard optreden tegen crimineeltjes.
Begrijpt u het nog? Jongeren die rondhangen, bewoners intimideren, ruiten ingooien en in portieken pissen. Díe jongeren eisen nu van het stadsdeel een ander jongerenbeleid. En stappen bovendien naar de media. De wereld op zijn kop! “De stadsdeelvoorzitter weet wie we zijn en waar we wonen, waarom dan die pasjes?”, zegt een van de jongens stoer in de camera. In mijn ogen moet zo’n jongen zich rot schamen, juist omdát het stadsdeel weet waar ie woont.
Het jongerenwerk in De Baarsjes kan ongetwijfeld beter. Maar laten we wel wezen: er is genoeg te doen voor jongeren. Professionals worden hier ingehuurd om de probleemjongeren ‘bezig te houden’ met sport, kunst en cultuur en allerlei andere activiteiten. Bovendien: bestond er ook niet zoiets als huiswerk of een bijbaantje? Voetballen op een plein? Of roep ik nu iets heel vreemds?
Club Rainbow is juist bedoeld als een plek waar jongeren actief bezig zijn met elkaar en niet alleen maar hangen. En om zicht te hebben op wie er komen, zijn er huisregels. Onderzoek heeft allang uitgewezen dat de traditionele jeugdhonken niet werken. Groepen jongeren gaan zo’n honk als een verworven recht zien waar anderen geen aanspraak op kunnen maken. En dan is het natuurlijk even schrikken voor onze prominente Chasséjongeren, als anderen blijkbaar wel een pasje hebben en met plezier gebruik maken van het centrum.
Nee, het grootste drama vind ik dat er zoveel jongeren zijn in De Baarsjes die géén ruiten ingooien, niemand intimideren, geen problemen hebben met regels en geen grote bek opzetten tegen de politie. Juist die jongeren kunnen af en toe wat stimulans gebruiken in de goede richting, zodat ze meer uit zichzelf kunnen halen. Maar helaas voor hen, de professionals hebben hun handen vol aan de prinsjes van de Chassébuurt….
Geef die raddraaiers dus niet hun zin, maar probeer ze –voor hun eigen bestwil- met de echte wereld kennis te laten maken. Met straatcoaches, actief aanspreken van ouders en hard optreden tegen crimineeltjes.
